domingo, 28 de febrero de 2010

parella estable

Para un domingo de primavera adelantada, una canción deliciosa que podría ser incluso empalagosa, de no ser por esa sombra de delicada amargura que se esconde entre líneas... como el amaretto entre las capas de bizcocho del tiramisú.



Manel: "Corrandes de la parella estable"

Ens vam conèixer un dimecres fent cua al Cine Arcadín.
I ens ha costat Déu i ajuda arribar fins aquí.
Li vaig oferir un caramelo un vespre de Sant Medir.
I ens ha costat...
Una amiga molt amiga venia massa sovint.
I ens ha costat...
Vols venir, vaig preguntar-li, a conèixer els meus padrins?
Ens ha costat...
I ara ella porta els nens al cole i jo faig els plats de la nit.
Ens ha costat....
Jo alimento els periquitos, ella rega el jardí.
I ens ha costat...
Jo sempre compro mantxego malgrat ella és més de brie.
I ens ha costat...
Jo sóc un fan de l'Astèrix i ella té tots els Tintins.
Ens ha costat...
Prefereixo que no parli del seu nòvio de París,
que ens ha costat...
Jo sóc de ballar la konga ella és decanta més pel twist.
Ens ha costat...
Jo dic ets un ron amb cola; ella vol carta de vins.
I ens ha costat...
Ella admira en Kiarostami; jo sóc més de Jaques Tati.
Ens ha costat...
Jo ja sé dues o tres coses; ella ja en sap quatre o cinc.
I ens ha costat...
Ella no deixa que em rasqui quan em piquen els mosquits.
Ens ha costat...
Ella és reina de les festes; jo sóc un home avorrit.
I ens ha costat....
Jo la miro i m'espanto no fos que es cansés de mi.
Ens ha costat....


Nos conocimos un miércoles haciendo cola en el Cine Aracadín.
Y nos ha costado Dios y ayuda llegar hasta aquí.
Le ofrecí un caramelo una tarde de San Medir.
Y nos ha costado...
Una amiga muy amiga venía demasiado a menudo.
Y nos ha costado...
¿Quieres venir, le pregunté, a conocer a mis padrinos?
Y nos ha costado...
Y ahora ella lleva a los chicos al cole y yo hago la cena.
Nos ha costado...
Yo alimento a los periquitos, ella riega el jardín.
Y nos ha costado...
Yo siempre compro manchego a pesar de que ella es más de brie.
Y nos ha costado...
Yo soy un fan de Astérix y ella tiene todos los Tintines.
Y nos ha costado...
Prefiero que no hable de su novio de París,
que nos ha costado...
Yo soy de bailar la conga; ella se decanta más por el twist.
Nos ha costado...
Yo digo que eres un ron con cola; ella pide carta de vinos.
Y nos ha costado...
Ella admira a Kiarostami; yo soy más de Jacques Tati.
Nos ha costado...
Yo ya sé dos o tres cosas; ella ya sabe cuatro o cinco.
Y nos ha costado...
Ella no deja que me rasque cuando me pican los mosquitos.
Nos ha costado...
Ella es reina de las fiestas; yo soy un hombre aburrido.
Y nos ha costado...
Yo la miro y me asusto de que pueda cansarse de mí.
Nos ha costado...

No hay comentarios: